The Holographic Principle – Epica

Voordat ik een poging ga wagen deze CD te bespreken moet ik wel vooraf zeggen dat het natuurlijk mijn mening is en dat deze niet zaligmakend is. Eenieder kan en mag natuurlijk een andere mening hebben. En dat maakt muziek natuurlijk ook juist leuk. Je mag ook altijd je eigen mening hier ventileren en/of aangeven waarom je het wel/niet met mij eens bent. Het is ook een CD bespreking, niet meer en niet minder.

Waarom nu juist starten met deze CD? Een goede en terechte vraag denk ik. Het is niet zo dat ik zomaar wat gepakt heb. Er is wel een reden voor. Behalve mijn voorkeur voor de wat stevigere metal muziek kan ik me ook uitstekend vinden in de wat meer symfonische gothic metal. Deze wat meer “rustige” muziek kan ik het beste waarderen op momenten dar ik bijvoorbeeld gewoon wat rust zoek. Nu zijn er ontzettend veel bands die deze muzieksoort maken. Maar in het begin waren er voor mij drie bands die ik regelmatig luisterde. Dat waren Within Temptation, Nightwish en Epica. En ja ik weet het, zo’n beetje de gevestigde orde. Tegenwoordig is het overigens meer Edenbridge, Sonate Arctica en Delain.

Within Temptation is bij mij afgevallen omdat ik ze simpelweg te commercieel ben gaan vinden. Epica vond ik na de eerste CD’s erg ver terugvallen en Nightwish vind ik nog steeds prima.

Maar omdat ik eigenlijk al een hele tijd niets meer van Epica had gehoord en het feit dat ze optreden op Graspop was ik toch benieuwd hoe de nieuwe cd zou klinken. Vandaar deze keuze.

Wat is Epica. Het is een symfonische gothic metal band. Tenminste zo staan ze te boek. de band komt uit Nederland en is opgericht in april 2002. In de loop der jaren heeft de band verschillende personele mutaties gekend maar bestaat momenteel uit de volgende bandleden:

Simone Simons (zang), Mark Jansen (zang/grunten, gitaar), Rob v/d Loo (bas), Coen Jansen (toetsen), Isaac Delahaye (gitaar) en  Arien van Westerbeek (drums).

De band had voorafgaand aan deze cd al een 12-tal CD’s en EP’s uitgebracht. De laatste dateert uit 2014; The Quatum Enigma

Dan de CD The Holographic Principle. Deze CD bestaat uit 17 nummers. Hij is uitgebracht onder het label van Nuclear Blast.

Het eerste nummer, Eidola, is een soort van intro. Tegenwoordig moeten blijkbaar CD’s beginnen met een soort van intro. Prima, maar voor mij hoeft het niet.

Wat verder direct opvalt wanneer je de CD hoort is dat hij uiteenvalt in twee delen. De nummers 2 t/m 12 zijn redelijk stevige nummers die mij echt weer doen denken aan Epica zoals in hun beginjaren. Stevige muziek met een belangrijke rol voor de slaggitaar. Pittige ritmes afgewisseld met wat rustige intermezzo’s. De achtergrondstemmen passen prima maar overstemmen soms toch iets de lead vocals.

De nummers 13 t/m 17 zijn van een heel ander kaliber.Deze nummers zijn puur akoestisch. Prima gezongen en leuk als luistermuziek. Prima wanneer je daar van houdt maar ik vind het veel minder dan de eerste nummers. Ik vraag me dan ook oprecht af waarom deze nummers zijn toegevoegd aan deze CD. Had dan een EP uitgebracht met deze nummers. Maar zoals vaak zal ook hier de platenmaatschappij debet aan zijn.

De stem van Simone is prachtig maar hier en daar komt het toch net wat te kort. Wat overigens zeker niet zo is voor de  akoestische nummers. Dat klinkt helemaal prima. Ik ben dan ook heel benieuwd hoe dat straks live gaat. De stem van Mark Jansen, zeker wanneer hij gaat grunten past prima bij de toch wel pittige eerste nummers van deze CD. Muzikaal zit het allemaal wel goed. Maar ook hier de vraag hoe gaat het live.

Mijn favoriete nummer van deze CD is: Edge of Blade

Hier nummers van CD:

 

 

CONCLUSIE

Nogmaals, dit is wat ik er van vind. En die mening mag best afwijken van die van jullie. Bedoeling is dat je een beetje een indruk krijgt en misschien ook wel zoiets hebt van….misschien toch eens luisteren.

Ik vind het geen slechte CD. Ik vind ze met deze CD weer aardig op weg naar de sound van het “oude” Epica. Wat ik wel heel jammer vind is dat de CD uiteenvalt in twee delen. En ook nog opvolgend. Persoonlijk zou ik hem na song nummer 12 afzetten. Maar ieder zijn smaak.

Verder ben ik heel benieuwd hoe het straks live allemaal gaat klinken. Over een paar weken hoop ik daar een antwoord op te kunnen geven.