Het zal ongeveer een half jaar geleden zijn dat ik op een mooie zondagmiddag naar Den Bosch ging voor eigenlijk mijn eerste echte poging een verslag te gaan maken van een band optreden. Ik had beloofd een verslag te gaan maken van het optreden van, toen nog, Volbeat Tribute.
Nu een half jaar later weer op pad. Nu voor een verslag van het optreden van de band ForEvigt Volbeat. Een andere band zal u misschien denken. Nee hoor, dezelfde band, maar met een nieuwe naam.
Voor de tweede keer in een half jaar dus een verslag van een optreden van dezelfde band. Leuk omdat je dan eventuele verschillen kan zien. Misschien minder leuk voor de band omdat het ook negatief kan uitpakken natuurlijk. Ik heb namelijk nu vergelijkingsmateriaal. En ik schrijf objectief, dus tja….Maar hoe dat heeft uitgepakt…..lees het verslag!
ForEvigt Volbeat
De band bestaat uit een 5-tal muzikanten die samen een voorliefde hebben voor de muziek van Volbeat en dat ook graag uitdragen richting het publiek. Het zit bij de heren, zoals zij zelf zeggen, in de aderen. En dat kan zomaar waar zijn . Hoewel ik objectief moet zijn ken ik dat gevoel wel. En ik moet nu direct terugdenken aan het voorjaar in Den Bosch toen ik samen met de bandleden, zittend buiten op een stenen trapje, dit hoorde. “Het zit in ons bloed Harrie, en dat gaat er ook nooit meer uit”. Een uitspraak van mensen met maar 1 passie, de muziek van Volbeat.
Even kort de band voorstellen:
Michael Haack vocals
Gijs Bax bass
Mickey Giesbers lead guitar
Robin Schalken rhythm guitar
Andy Hermans drums
En voor een verdere kennismaking verwijs ik graag naar de mooie website www.forevigt.nl waar de bandleden zich graag verder aan u voorstellen.
De Tavenu Waalwijk
Het optreden deze avond is in jongencentrum “Ter Aangename Verpozing En Nuttige Uren”, de Tavenu in Waalwijk. Een centrum voor en door jongeren. En dat klopt. Al het personeel dat ik die avond daar heb gezien zijn jongeren die zich inzetten voor dit centrum en dat op een uitstekende wijze doen. Je voelt je er echt thuis.
Groot voordeel is dat dit gebouw op een fantastische locatie staat, direct gelegen naast de snelweg A59. Snelweg af en je bent er. En snelweg weer op en je bent weer weg. Voldoende parkeergelegenheid (gratis) en zelfs veel ruimte voor fietsen. Binnen een leuke maar wat krappe entree. Garderobe en dan een mooie zaal. Een zaal waar je direct zoiets hebt van “ja hier voel ik me thuis”.
Leuk detail. Je hebt hier aparte consumptiebonnen voor fris en bier.
Het optreden
ForEvigt Volbeat is de 2e band die deze avond hier optreedt. Voorafgaand een band die Pearl Jam doet en als laatste een band die de Foo Fighters doen. Maar dit verslag is enkel over het optreden van ForEvigt Volbeat.
Nu schrijf ik tegenwoordig ook voor een redelijk grote muziekwebsite en die zeggen “maak een verslag zodanig dat mensen zich kunnen inleven in hoe het was”. Dat is mooi natuurlijk maar wel lastig. Ik ben niet zo van “en nu gaat het blauwe licht aan en nu het rode”. Maar ik zal mijn best doen.
Direct na afloop van het optreden van de eerste band is het alle hens aan dek. De apparatuur van deze band moet van het podium af en de apparatuur van ForEvigt Volbeat moet geïnstalleerd worden. En dat moet men gewoon allemaal zelf doen. Gelukkig zijn de altijd “helpende handjes” van Mariëlla en Tassie. Vaak niet echt zichtbaar aanwezig maar o zo belangrijk voor de band. Alles wordt uitgestald en snel moet er even gestemd worden.
Veel communicatie met de geluidsman. Maar het oogt allemaal erg relaxed terwijl ik weet dat het bij de mannen waarschijnlijk ff anders voelt. Een mooi nieuw banner wordt opgehangen en dit geeft meteen een erg professionele indruk. Het gaat allemaal goed zo te zien. Ik zie gitarist Mickey dan ook super relaxed knikken, het zit goed.
Ondertussen is het publiek er ook wel klaar voor. Hier en daar zie ik zelfs een Volbeatshirt in de zaal. Het is een mooie mix van jong en oud. Geeft aan dat deze muziek ook voor alle leeftijden is. En wat nog mooier is, de sfeer in deze zaal. Gewoon heerlijk zoals men hier met elkaar omgaat. Gewoon even een praatje. Ook al ken je elkaar niet. Muziek verbindt gaat hier zeker op.
Dan begint het. En zoals bij ieder Volbeat concert is het ook hier “The Devil’s Bleeding Crown” dat het publiek wakker schudt. Yess….daar gaan we. Met een enorme drive beginnen de jongens er aan. En wat een energie spat er van het podium. Dit is waar men voor komt toch!
De heren spelen met plezier en proberen dat ook over te dragen richting het publiek. Dat eigenlijk wel wat ver van het podium blijft in eerste instantie. Maar wat wil je ook. Als op de beide hoeken van het podium Gijs en Mickey op een box gaan staan om dan het publiek naar voren te bewegen……twee van die beren van kerels…… je zou er schrik van krijgen (haha). Maar gelukkig gaat het wel lukken. En na een tijdje zie ik zelfs een “mini” pit ontstaan.
Het ene na het andere nummer wordt gespeeld en het is echt een leuke mix van nummers. En natuurlijk zijn er de 3 echte meezingers, “For Evigt”, “Lola Montez”en “Sad Man’s Tongue”. En zanger Michael zorgt er ook prima voor dat het publiek haar rol hierin pakt. Maar voor mij is het pas echt een feest wanneer “Doc Holliday” is geweest. En ja het wordt dat feest. Wat een geweldig nummer is dat toch. En voor mij blijft die speciaal. Bedankt boys!!!!
Het optreden wordt uiteraard afgesloten met “Still Counting”. En veel te snel is dit optreden dan weer voorbij.
En dan is het dus weer snel opruimen want de volgende band moet aan de bak.
Slotwoord
Het slotwoord is van mij echt persoonlijk. Zal dat bij andere verslagen niet doen omdat het persoonlijk is. Het is vanaf hier dus mijn mening.
Ik heb staan kijken naar een band die ik een half jaar geleden ook heb zien spelen. Weliswaar onder iets andere omstandigheden maar wil best het vergelijk maken. Maar wat valt er te vergelijken. Ik vind dat ze beter zijn geworden. Kan echt aan de zaal liggen maar muzikaal vind ik het bijzonder goed. Ik vind dat ze wel dicht tegen het origineel zitten. Natuurlijk is er verschil. Maar je mag een aantal dingen ook niet vergelijken. Kijk naar voorbereidingstijd voor het optreden, materialen en hulp. Maar ik vind het van uitzonderlijke klasse. En ik heb het afgelopen jaar al veel gezien en gehoord.
Over drive en passie wil ik het niet eens hebben. Dat spat er het gehele optreden gewoon vanaf. Het is een lust om te zien. De jongens hebben er zoveel schik in. De betrokkenheid en de interactie zoekende met het publiek, prima.
Er zit een goede mix in de keuze van de nummers. Het gaat nooit vervelen. Ik vroeg me iedere keer af, what’s next.
Verder wil ik ook nog wel ff kwijt dat ik me wederom meer dan welkom voelde. Het is toch ff de persoonlijke aandacht, de begroeting bij aankomst, die het voor mij ook wel speciaal maakt. En natuurlijk toch ook wel de muziek van Volbeat.
Is er dan niets waar ik wat van kan zeggen. Ja natuurlijk is er iets. Voor het laatste nummer stelde Michael de bandleden nog even voor. Helemaal prima. Zelfs de crew en geluidsman werden niet vergeten! Top gedaan. Maar niemand stelde Michael voor. Dat miste ik.
Maar verder….bedankt Gijs, Michael, Mickey, Robin, Andy, Tassie en natuurlijk Mariëlla voor deze geweldig leuke en fijne avond. Het was wederom een feest om jullie te zien en horen spelen.
En lieve Volbeat fans, Volbeat familie. Waarom weer een jaar of langer wachten tot onze Deense vrienden weer naar Nederland komen terwijl je deze jongens vaak aan het werk kan zien. Ik vind dat je echt een keer moet gaan kijken en luisteren en ik weet zeker dat je na afloop net zo enthousiast bent als ik.
Mooi, objectief en enthousiast verslag met persoonlijke noot tot slot; complimenten !
LikeLike
Dank je wel vriend!
LikeLike