Het is zaterdagavond 16 december. Ik ga vanavond naar Nieuwendijk. Daar spelen Jeremy (Pearl Jam) en For Evigt Volbeat (Volbeat). Het zijn twee toonaangevende “coverbands”. En daar wil ik natuurlijk graag bij zijn.
Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik de beide bands al eerder heb mogen zien en horen. For Evigt Volbeat in Den Bosch en Waalwijk en Jeremy in Waalwijk. Dus een uitstekende gelegenheid om het e.e.a. met elkaar te vergelijken. Zijn ze nog “op niveau” of zijn er veranderingen.
XINIX
In Nieuwendijk gaan we naar Poppidium XINIX (en ja die grap is al veelvuldig gemaakt!). Het is prima bereikbaar, direct gelegen aan de A27. Het is dan ook geen enkele moeite om het te vinden. Wel wat lastiger om binnen te komen want alles is nog hermetisch afgesloten wanneer ik arriveer. En natuurlijk ben ik weer erg vroeg. Ik wil ook graag weer de gehele voorbereiding van de bands meemaken.
Maar een mobiele telefoon is dan toch handig. Al snel gaat de deur open en wordt ik van harte welkom geheten. Even een rondje handjes schudden, met de bandleden en crew maar ook met het personeel van XINIX.
En daar wil ik dan eerst wel even bij stilstaan. Want hoe vaak horen we niet dat de jeugd van tegenwoordig (niet de band) lui is en geen interesse hebben in veel dingen. Maar ook hier draait het poppodium volledig op vrijwilligers. Vaak jonge mensen die hun vrije tijd besteden aan het naar de zin maken van anderen. En ik moet zeggen dat het hier vanavond allemaal wel erg goed verzorgd was. En wat een leuk team vrijwilligers heeft men daar. Een vet compliment is zeker op zijn plaats. Echt klasse.
Voorbereiding
We nemen plaats in de artiestenruimte. Een leuke kamer met een aantal bankstellen, koelkast, grote spiegel en eigenlijk alles wat men nodig heeft. Koffie, thee, fruit, broodjes en weet ik al niet zijn aanwezig. Het is er gezellig, volop spreekstof en wat mij opvalt is dat men richting het optreden wel steeds meer en luidruchtiger gaat praten. Zouden er toch wat zenuwen zijn? Volgens de bandleden niet maar ik heb hier wat twijfels. Maar er is toch niks mis met wat gezonde spanning?
Opvallend is dat de beide bands erg vriendschappelijk met elkaar omgaan. Of eigenlijk ook niet. Men kent elkaar en ze hebben toch ook beide hetzelfde doel. Het publiek entertainen met het uitdragen van de muziek van hun favoriete bands. In dit geval Pearl Jam en Volbeat.
Vervolgens gaat men eten. Ik ben enigszins verbaasd. Na het fruit en de broodjes ook nog een warme maaltijd. Ik wordt ook keurig uitgenodigd maar sla het vriendelijke aanbod af. Ik heb al gegeten en heb nu mooi de gelegenheid om zelf ook voor te gaan bereiden. Ik ben hier namelijk niet gekomen om vliegen te vangen. Maar goed ook want die heb ik geen gezien.
Spanning
Na het eten wordt het voor de bands toch wel wat spannend. Want gaat er wel publiek komen. Er is geen voorverkoop geweest blijkt. Dus men heeft geen idee hoe groot de belangstelling zal zijn. Maar de mensen van XINIX zijn erg resoluut. “Hier komt men altijd pas op het laatste moment”.
Veelvuldig kijken in de zaal geeft toch steeds hetzelfde antwoord, er is maar een man of zes! Maar als ik even later ga kijken zijn het er toch al beduidend meer. In de zaal maar ook boven en in de rookruimte zijn er mensen aanwezig. Zelf ben ik natuurlijk blij als er niet meer komen. Kan ik overal goed bij om foto’s te maken (heb dat maar niet hardop gezegd). Nee hoor, ik vind het heerlijk om te zien hoe band en publiek samen zo’n avond tot een succes maken.
Jeremy
Maar dan is het toch zover. Jeremy bijt het spits af vanavond. En ondertussen is het toch ook al aardig vol geworden in de mooie zaal. Ze hebben dus toch gelijk, men komt hier inderdaad op het laatste moment.
Jeremy is een 5-mansformatie die in 2015 is ontstaan. De leden zijn allemaal idolaat van de muziek van Pearl Jam. En dat is te merken ook. Zodra de eerste tonen klinken is men Pearl Jam.
De band bestaat uit:
Rob Tabbers; zang
Frank Hefting: gitaar
Ton Schuwer: gitaar
Jan-Frans Knevel: bas
Dennis v/d Dries: drums
Het is een mooi en goed optreden. De band brengt een 11-tal nummers die door het publiek uitstekend ontvangen worden. Veel van de nummers worden door het publiek volop meegezongen. Ook is er een intense beleving van een aantal van de werkelijk prachtige nummers.
En als afsluiter “Rocking in a free World”. Treffender kan het niet zijn toch?
De sfeer die Pearl Jam in haar optredens weet neer te zetten wordt door deze band uitstekend neergezet. Het is gaat soms door merg en been (in de positieve zin des woords). Nummers als Jeremy, Black en Once zijn pareltjes en geven het optreden dat wat het moet zijn, Pearl Jam in optima forma.
Het is de 2e keer dat ik deze band zie. En natuurlijk is vergelijken altijd gevaarlijk. Andere zaal met misschien ander publiek. Maar ook altijd een andere akoestiek. Maar ik kan niet anders zeggen dan dat ik het goed vond. Ik heb een vlotte en goed uitgevoerd optreden gezien. Het gaat allemaal redelijk gemakkelijk en de heren zijn goed op elkaar ingespeeld. En wat belangrijk is, er is beleving en dat is volgens mij het belangrijkste.
Compliment voor een heerlijk optreden. Het was goed heren!
For Evigt Volbeat
Het is nu de beurt aan For Evigt Volbeat.
Ook For Evigt Volbeat is een 5-mans formatie en bestaat uit:
Michael Haack: zang
Robin Schalken: gitaar
Mickey Giesbers: gitaar
Gijs Bax: bas
Andy Hermans: drums
De zaal is ondertussen zo goed als vol en ook op het balkon heeft men zijn plekje gevonden. Als de “Devils bleeding crown” zijn intreden doet zijn we weg. We? Nee het publiek. Vanaf de eerste tonen is het gelijk “feest” in de zaal. Een deel van het publiek vormt gelijk een pit die eigenlijk niet meer weggeweest is.
En om daar maar even op door te gaan. Op en gegeven moment gaat zelfs een fan in een rolstoel daar gewoon deel van uitmaken (en zo hoort het ook). En ik heb zelfs de crew er op kunnen betrappen dat ze op de tafels gingen (in ieder geval een deel van de crew).
Het is een gaaf optreden. Ondanks wat technische problemen (Mickey) waar overigens het publiek geen weet van heeft gaat het allemaal prima.
Er is wederom een erg leuke afwisseling in nummers. Vooral halverwege For Evigt en Lola Montez brengen is super slim. Hiermee haal je ook de laatste twijfelaars over om mee te gaan doen.
Ik heb een super energiek optreden gezien. Soms kom je ogen te kort om het allemaal te volgen. Het is een gave show. En ik vind dat de band zichzelf nog meer verbeterd heeft t.o.v. de 2 vorige optredens die ik heb gezien.
En wat een mooi verjaardagsfeessie was het voor Micheal. Allemaal blije mensen. En het zal daarom geweest zijn dat het door mocht gaan tot 01.00 uur. Maar volgens het publiek was dat nog veel te vroeg. En dat zegt genoeg natuurlijk.
Conclusie
Ik heb 2 geheel verschillende maar uitstekende bands gezien en gehoord. Het zijn bands die weten waar ze voor staan. Ze dragen de muziek uit waar hun hart ook ligt en dat betaald zich uit richting het publiek. Het publiek dat ook uitermate tevreden was met hetgeen ze dezen avond gezien in gehoord hebben.
En wat ik ook heb gezien deze avond is hoe men met elkaar omgaat. Dat is ook zeker een compliment waard. Ik zag vriendschap in plaats van concurrentie, en dat is mooi. Je mag best weten dat ik daarvan kan genieten. Gewoon zoals jullie met elkaar omgaan. Respect voor elkaar. Ik heb niet een keer iets negatiefs gehoord onderling.
Met een goed gevoel ben ik huiswaarts gegaan. Erg laat maar met een goed gevoel. Had ook niet echt het idee dat ik naar een concert was geweest. Meer op visite bij goede vrienden. En daarmee bedoel ik ook zeker het personeel van XINIX. Het was een leuke en gave avond.
Bedankt vrienden: YOUR A LOT OF GOOD PEOPLE (citaat van ene Michael Poulsen).
ONS NIEUWS MUSIC 
Geef een reactie