For Evigt Volbeat Vlaardingen

Druk, druk, druk

Op vrijdag 18 mei ga ik , voor de 4^e keer, naar een optreden van de For Evigt Volbeat. Dit keer in het altijd mooie en rustieke Vlaardingen. Wanneer je dit gaat inplannen moet je eigenlijk goed kijken wat voor een dag het is. Dat kan je veel ellende besparen. Ellende zal eenieder zich nu afvragen, een optreden van For Evigt Volbeat is toch geen ellende? Nee dat klopt, maar voordat je er eens bent. De vrijdag voor Pinksteren denkt eenieder in Europa die ook maar iets van een auto heeft, we gaan naar de Noordzee.

Maar goed na ruim 2,5 half uur arriveer ik in Vlaardingen. Leuke locatie aan de haven. Voel er me best wel thuis. Binnengekomen is er altijd weer die heel hartelijke ontvangst. Iedere keer weer voel ik me daar meteen thuis. De  dames en heren zitten nog aan de maaltijd in een dit keer wel heel grote “artiesten lounge”. Maar goed, je heb wel een maken met een  goeie band, dus alle luxe.

Soundcheck

Er zou een soundcheck zijn tot 19.00 uur. Maar door de drukte is ook de geluidsman nog onderweg. Vervelend, maar de groep raakt er niet echt van onder de indruk. Doen we dat wel wat later, toch? En dat is typisch For Evigt Volbeat, gewoon lekker relaxed. Hoewel ik ook  u weer merk dat de koppies toch wel een beetje gespannen zijn.

Als de mannen toch kunnen gaan soundchecken komt de band binnen die het voorprogramma gaat verzorgen. Maar laat ik me maar beperken tot de band waar ik voor gekomen ben. Anders wordt het wel een erg lang verslag.

Verleden, heden en toekomst

Na de soundscheck heb ik een besprek met Gijs. Lekker lui op de bank (zoals in dat televisieprogramma). Ik vertel Gijs dat we op 12 maart 2017 ons eerst interview hadden. Gezeten op de trappen buiten zaal P(lein)79 in Den Bosch. Vlak na een optreden en waar we het o.a. hadden over de toekomst van deze band.

Nu een jaar later kijken we ff terug. Veel is er anders en hoe mooi dat dingen soms kunnen gaan. Gijs verteld dat ze vlak na dat optreden in Den Bosch weg zijn gegaan bij het toenmalige management. Het gaf even een dipje maar nu blijkt dat het goed is geweest. De mannen hebben er zelf de schouders ondergezet en zijn aan de weg gaan timmeren. Werken nu verschillende boekingskantoren. En zelfs al in Duitsland, België en Engeland. Ze hebben een eigen lijn met merch (die er overigens voortreffelijk uitziet). Instrumenten die voor de heren op maat gemaakt worden etc.

De vraag komt dan al snel of er niet meer in het vat zit. Maar Gijs geeft aan dat het wel gewoon voor het plezier moet blijven. Het is een hobby en men heeft ook zijn of haar gewone werkzaamheden. Haar, ja want ik zou bijna vergeten dat de band een leuke ploeg heeft met crewleden. Drie lieftallige dames die de band bijstaan en natuurlijk de geluidsman. Het is gewoon een goed georganiseerde machine. Maar het zijn en blijven gelukkig ook mensen die met hun beide benen op de grond staan. We hebben het er nog wel over, wat roem met mensen kan doen, en wat de insteek van veel bands is. Hier is dat muziek maken. Muziek maken met en vanuit het hart.

Optreden en publiek

Ik zou het bijna vergeten maar die avond is er ook nog een optreden. En wat voor een optreden. In het kleine knusse zaaltje is het erg gezellig. Ik persoonlijk ben ook erg blij nu eens persoonlijk kennis te kunnen maken van twee lieve mensen die ik enkel kende van FB. En zie, door deze band ontmoeten mensen elkaar. En het was super tof jullie te ontmoeten!!.

Ik kan wel weer een mooie opsomming maken van wat de band speelt en hoe dat gaat maar dat heb ik drie keer eerder gedaan. En laat ik niet hetzelfde schrijven. Het was, is en blijft uitstekend.

Ik wil het over iets anders hebben. Iets wat wel met het optreden te maken heeft. Het valt mij op dat de manier waarop de band op het podium staat veranderd. Niet alleen wordt de muziek steeds beter, maar er staat echt een band die plezier uitstraalt. Het is losjes, veel lol op het podium en dat slaat over op het publiek. En na afloop heb ik het daar ook over. En ik snap de opmerking dat men zegt dat het publiek bepaald hoe je als band op het podium staat. Tuurlijk maar ik draai hem liever om. Hoe de band op het podium staat bepaald voor een groot deel hoe het publiek het oppakt. En ik denk dat Vlaardingen daar een perfect voorbeeld voor was. Natuurlijk was Nieuwendijk een grandioos optreden maar dit was veel losser. En zie hoe het publiek het oppakte. Als het had gekund was men er nu nog en jullie nog aan het spelen. Het is een wisselwerking, maar jullie zetten hem wel in gang.

Napraten en naar huis

Het was dus weer grandioos. En dat heb ik jullie ook gezegd. En ik ga hier ook gewoon eerlijk schrijven wat ik gisteren heb gezegd. Jullie verdienen allemaal een groot compliment. Maar Michael  krijgt van mij een extra compliment. Ik vind hem als frontman enorm gegroeid. Hij pakt die rol als nooit tevoren en dat doet eenieder goed. Maar nogmaals, eenieder krijgt een vet compliment.

Nog ff napraten en weer naar huis. Gelukkig wat minder druk op de weg. Hoewel het een eeuwigheid duurt voordat ik de A4 bereik. Voor mij een paar auto’s die volgens mij niet kunnen rijden in het donker. Maar goed, Rock Request is op radio. Dus naar huis met het volume op maximaal en heerlijk meebrullen met Disturbed (Sound of Silence) en Uriah Heep (Lady in Black). Heerlijke nummers voor wanneer je op een donkere verlaten snelweg naar huis toe rijdt.

Het was weer een heerlijke avond. Thanks band en crew. Friends forever!