Ik ben mijn verslagen al zo vaak begonnen maar ook nu moet ik weer zeggen “belofte maakt schuld”. Ze vroeg de band ‘Dim Crimsom’ een hele tijd geleden aan haar volgers op Facebook of ze een enquête wilde invullen. De band wilde graag weten hoe over hun muziek werd gedacht en wat er allemaal anders zou kunnen. Een prima initiatief natuurlijk meer contact te maken met je publiek en gewoon eerlijk te vragen wat men van je vindt.
Live zien en horen
Natuurlijk heb ik de enquête ingevuld. Maar om echt een goed beeld te kunnen voren en een goed onderbouwd antwoord op de vragen te geven moet je een band op het podium aan het werk zien. Dus heb ik maar gevraagd om aan te geven wanneer men een keer live zou spelen.
En zo hoor je dat ze ineens twee dagen achter elkaar op het podium staan. Op zaterdag in Enschede en op zondag in Oldenzaal. Niet echt dicht bij huis, maar beloofd is beloofd. Dus maar een keuze maken. Nu is de zondag voor mij het handigst omdat het dan de middag betreft en met een reistijd van rond te twee uur is dat dus beter dan laat in de avond nog in het donker terug te moeten. En zangeres Tamara Bouwhuis zingt in twee bands, en nu wil het ook nog zo zijn dat de beide bands op de zondag op het podium staan. Da’s dus mooi meegenomen.
Hulsbeekdag
De beide bands spelen op de zogenaamde ‘Hulsbeekdag’. Een soort van grote sociaal culturele markt die plaatsvindt op landgoed ‘Het Hulsbeek’ in Oldenzaal. Het is een prachtige omgeving. Een mooi groot meer omringt door grasvelden en bossen. En vooral dat laatste is erg welkom. Wat hoewel het zonnetje schijnt is er een koude oostenwind. Maar door de bomen is het heerlijk in de zon. En daar denken meer mensen zo over. Het is gezellig druk.
ROC Podiumkunsten
De beide bands spelen op een podium dat georganiseerd is door ROC Twente die een heuse “Podiumkunsten” opleiding hebben. En wat een goed initiatief is dat. Deze middag staan er dan ook verschillende talenten op het podium om zich te presenteren aan het talrijk opgekomen publiek.
DeLorean Coverband
Maar ik kom voor twee bands. De eerste van de twee draagt de mooie naam ‘DeLorean Coverband’. En de naam zegt het al, we hebben hier te maken met een coverband. Tegenwoordig moet je goed het verschil aangeven tussen een coverband en een tributeband. De laatste vertolkt enkel nummers van 1 bepaalde band en vaak vereenzelvigen ze zich daar ook mee. Een coverband zingt covers van vaak uiteenlopende artiesten
De ‘DeLorean Coverband’ bestaat uit maar liefst 7 personen. En dan heb je natuurlijk ook legio mogelijkheden. Voor het muzikale deel zorgen Yme van Elsloo (drums), Roderick Lodowica (bas), Johannes Lemken (keyboards en Sax) en Luuk Vriezen (gitaar). En zie ik jullie al denken, dat zijn er toch maar 4. En dat klopt helemaal.
Drie zangeressen
De band heeft maar liefst drie zangeressen, Kim Otten, Nicky Langes en Tamara Bouwhuis. Drie zangeressen geeft een band ontzettend veel mogelijkheden maar heeft ook wel een gevaar. Want passen de drie stemmen wel bij elkaar. Je kan er natuurlijk voor kiezen om ieder een song te laten doen maar eigenlijk zingt men het grootste deel van het repertoire gezamenlijk. En dat is geen probleem, de stemmen passen prima bij elkaar en daar waar het kan vullen ze elkaar ook aan. En dan is zingen met drie zangeressen ook een feest voor het publiek. Het klinkt echt super. Ondersteund door een paar prima muzikanten.
Heerlijke disco
En hoewel de bandleden nog erg jong zijn spelen ze vooral nummers uit de periode 1970 – 2000. Heerlijk disco en een vleugje soul. Met nummers als “Blame it on the Boogie”, “You Should be Dancing” en “Boogie Wonderland” is het een swingend geheel. Dit is een band die je zo op een feest of partij kan neerzetten. Succes is gegarandeerd. Zeker gezien het feit dat deze band nog niet zolang bezig is maar nu al kwalitatief een bijzonder goede performance neerzet.
Setlist ‘DeLorean Coverband’: I’M Outta Love, Gimme Gimme Gimme, PYT, This Love, Virtual Insanity, Never Too Much, Blame it on the Boogie, You Should be Dancing, Boogie Wonderland, Survivor
Dim Crimson
Na een rondje rondom het meer is het nu tijd voor de tweede band die ik wil zien. Het is ‘Dim Crimson’. Deze band is we even wat anders dan de ‘Delorean Coverband’. Het gaat nu over een andere boeg. ‘Dim Crimson’ is een echte metal band.
Female fronted metal
Wel moet ik even nadenken wanneer het optreden begint en Tamara het publiek verteld “wij zijn ‘Dim Crimson’ en spelen female fronted metal”. En natuurlijk is het een zogenaamde female fronted metal band, zo noemen we nu eenmaal een band met minimaal 1 vrouw in de bezetting. Vreemd eigenlijk want wat maakt het nu uit. E waarom hebben we dan geen “man fronted metal band”? Maar goed, daar gaat het nu niet om. Ik zou de band plaatsen in de categorie symphonic, melodic maar ook zeker met een flinke scheut power metal.
Zeker het begin van de nummers is power. Met de voor mij favoriete bezetting met drie gitaren klinkt dit lekker. Gitaristen Bert en Jeroen Terpstra laten ons regelmatig genieten van stevige riffs, heerlijk ondersteund door de donkere tonen die bassist Serafym Kravchenko uit zijn instrument haalt. Vette drums maken het af en drummer Huub Slots zorgt echt voor de muzikale slagroom op de taart. Muzikaal is het prima verzorgd en hoor je dat er veel zorg is besteed aan de muziek.
Eigen nummers
De band speelt eigenlijk alleen eigen nummers. Ik moet zeggen erg knap. Ze spelen deze middag zelfs een set van 10 nummers die gemiddeld dik boven de 5 minuten duren en de afsluiter “Falling Apart” zelfs 8 minuten. De band speelt deze middag echter 1 cover, “Histeria” (Muse). Eigenlijk stond er een heuse ballad op het programma, maar vanwege persoonlijke omstandigheden besluit de band dit niet te spelen. Overigens ook netjes uitgelegd door zangeres Tamara (respect!!).
En inderdaad ik had Tamara Bouwhuis nog niet genoemd, de zangeres van ‘Dim Crimson’. Natuurlijk eerder deze middag al op het podium met de andere band. Maar dit is toch wel haar ding. Haar stem past uitstekend bij deze band en is echt metal. Tamara heeft een behoorlijk bereik in haar stem. Over het algemeen redelijk hoog (past bij deze muziek) maar met flinke uithalen naar de lagere tonen.
Within Temptation
En pas later onderweg naar huis moest ik aan iets denken. Tamara vroeg mij wat ik vond van het laatste album van ‘Within Temptation’. Een heel normale vraag maar waarom nu juist die band en dat album. Ik weet niet of het toeval was dat ze het vroeg maar ik besefte me pas in de auto dat haar stem erg veel weg heeft van die van Sharon Den Adel. En dan echt de periode “Mother Earth” en “Ice Queen”. En daarmee geef ik misschien ook wel iets weg over waar je band kan plaatsen voor wat betreft hun muziek.
Na afloop wel weer het bekende verhaal. Bandleden die van het podium komen en zich ver excuseren omdat er wat dingen fout zouden zijn gegaan. Maar dat is toch juist het mooie van livemuziek. Daar mag best iets fout gaan. En ook tegen jullie wil zeggen, bespreek eens wat er goed ging. Je zal zien dat het heel veel is en zo blijft vanzelf over wat minder ging. Maar het is een veel positievere insteek. En het ging toch gewoon goed. Beide bands brengen verzorgde muziek en perfectionisme is prima maar soms is goed ook gewoon goed.
Setlist ‘Dim Crimson’: Intro, Dissolution, The Prey, Keep your Mouth Shut, Histeria, Time of Need, The Devil’s got a Hold on Me, Ballad, Light the Fire, Falling Apart.
Prima middag
Het was een prima middag en ik ben ook benieuwd hoe het verder gaat met de bands. Maar ik weet zeker dat we er nog van gaan horen.
ONS NIEUWS MUSIC 
Geef een reactie