Nightqueen album release party

Op zaterdag 8 juni is het dan eindelijk zo ver! De Belgische formatie ‘Nightqueen’ presenteert haar nieuwe album “Seduction” aan het publiek middels een release show. Voor deze gelegenheid strijkt de formatie neer in, wat ik toch mag noemen, hun thuisstad Genk. De prachtige jeugd sociëteit “Club 26” is de place to be deze zaterdagavond.

Super geregeld

Zoals je eigenlijk wel kan verwachten is het weer prima geregeld. ‘Nightqueen’ doet veel in eigen beheer en laten niets aan het toeval over. Met de inzet van de nodige vrijwilligers heeft men het goed voor elkaar. Behalve een prachtige zaal die geweldig is ingericht, met zelfs een eigen tafel voor de pers, een viptribune en een aparte tafel voor Sebastiaan Spijker. Sebastiaan die verantwoordelijk is voor de twee prachtige videoclips die zijn uitgebracht n.a.v. de release van “Seduction”.

Na een hartelijke ontvangst (zoals altijd) is er tijd om de camera’s in gereedheid te brengen. Wat we zijn hier natuurlijk ook om te werken. Hoewel werken misschien niet het juiste woord is. Het is meer genieten met een camera in je hand.

‘A For Effort’

Behalve natuurlijk ‘Nightqueen’ staan er deze avond nog een tweetal bands op het podium. En de eerste is de uit Houthalen-Helchteren afkomstige band ‘A For Effort’. Keurig aangekondigd door de presentator van deze avond, Tony Ke, betreden de younsters het podium.

 

“A solid sound, a good choice, A For Effort not just some noise”. Dit is de slogan waarmee deze band zich graag wil presenteren. En ik denk dat ze daar ook helemaal gelijk in hebben. De band bestaande uit Stef Reynders (zang en gitaar), Joachim Houben (bas), Siebe Geyskens (drum) en Mel Valckeneers (gitaar) zet een rete strakke show neer.

   

Het is heerlijk om deze jongelui aan het werk te zien en horen. En als ik mag afgaan op de geluiden in de zaal is eenieder het wel met mij eens dat hier toekomst in zit. Ze hebben zelfs een groep fanatieke fans meegebracht zo te horen. Muzikaal zit het allemaal wel snor. Nu nog wat ervaring opdoen en dan gaat het vanzelf ook wel wat losser op het podium. Maar ik ben onder de indruk van deze prima band. En gaaf van ‘Nightqueen’ om deze band deze kans te geven.

‘Beyond the Labyrinth’

Als presentator Tony de volgende band aankondigt, ‘Beyond the Labyrinth’, als oudste band van België ben ik wel erg benieuwd. Wat kan ik hiervan verwachten. Een clubje oude mannen die even hun ding komen doen of een band die in naam oud is maar nieuwe bandleden heeft. Wat speurwerk vooraf maakte me ook niet echt veel wijzer. Over zichzelf zeggen ze “we try to combine the song writing of ABBA with the power and crunch of AC/DC”. Daar kan je dus alle kanten mee op.

 

Maar het wordt me al snel duidelijk. Het is toch een band met oude mannen. Begrijp me niet verkeerd, maar wanneer je als gitarist het podium op komt lopen en moet direct weer terug omdat je je gitaar vergeten bent…..ik bedoel maar!

Maar alle gekheid op een stokje. Er staat hier gewoon een gave band op het podium. Prima muziek met een dito show. En dat ze al begonnen zijn in 1996 zal best, maar de energie spat er nog steeds vanaf. Heerlijk zoals deze mannen hun act neerzetten. Natuurlijk is er erg veel routine maar wat maakt dat uit. De band bestaande uit Geert Fieuw, Sjoerd Bruyneel, Wilfried Kiekens, Michel Lodder en Filip Lemmens zet de zaal naar hun hand en maakt het feest nu al compleet. Wederom heb ik een gave band die ik aan mijn lijstje kan toevoegen.

‘Nightqueen’   

 En  dan is het de beurt aan Gio Zuccari Cocuzza, Rex Zeco, Hellen Heart, Paddy Lee, Cosi Matrgiani en Andy Hermans. Ze gaan ons meenemen in de wereld van “Seduction”. Het nieuwe album. En ach, ik heb ze al een paar keer mogen zien en horen on stage dus ik heb wel een bepaald voorgevoel bij dit optreden. Het zijn perfectionisten dus ik ga ervan uit dat het wel goed gaat komen. Maar vooraf bemerkte ik toch wel want nervositeit bij een paar bandleden. Maar we gaan het wel zien.

Waar moet je nu aan denken bij de muziek van ‘Nightqueen’. Vooraf hebben we het er nog even over gehad. “Men noemt ons een symfonische melodische power metal band” hoor ik zeggen. Of dat zo is laat ik maar aan de echte “geleerden” over. Ook werd een vergelijk gemaakt met ‘Beast in Black’ en ‘Battle Beast’. In die eerste vergelijking kan ik me niet vinden, in de tweede wel. Niet zozeer voor wat betreft de muziek maar wel de zang. Ik zie hoor wel enige overeenkomst tussen de stemmen van Hellen Heart en Noora Louhimo. Ik heb beide zangeressen de afgelopen weken “live” gehoord en kan redelijk een vergelijk maken. Vind wel dat Hellen en groter bereik heeft wanneer ze live zingt. Op albumniveau is het vergelijk beter te maken. Maar even terugkomen op mijn eerdere vraag over wat is het nu, zeg ik power metal. Drie gitaren en een keyboard, geen twijfel mogelijk. Mensen die mij kennen weten dat ik 1 band kent die echt power metal maakt (in mijn ogen dan), en dat is ‘ Unleash the Archers’. En vergelijk hun nummer “The Matriarch” maar eens met een ‘Nightqueen’ nummer!

       

Maar laat ik me vooral bezig gaan houden met het optreden deze avond. En daarbij is niks aan het toeval overgelaten. Met luid vuurwerk, voldoende rook (grrrrrrrrr) en een prima backing vocals is het een show om de spreekwoordelijke vingers bij af te likken. Behalve dat het natuurlijk wederom prima klinkt zie ik dit keer een wel heel enthousiaste band op het podium staan. De lol spat er werkelijk vanaf. En het valt dan ook niet mee om foto’s te schieten. Men staat niet echt stil. Maar het is genieten, en dat gevoel deel ik met het nu toch wel zo goed als vol zijnde zaal.

Natuurlijk passeren de nummers van het album de revue en mag het duidelijk zijn dat dit een collectors item gaat worden. De reviews vooraf gaven dat ook al aan. Met mega hoge scores is het album ontvangen in de metal scene.

Het zou een te lang verslag worden om alle nummers apart te bespreken. Maar misschien doe ik nog wel middels een album review. Maar wat ik wel nog even wil vermelden zijn de nummers “Silence and tears’’ een prachtig duet met Peter Evrard en “Love after Life” waar Andy Gerberich zijn steentje aam bijdraagt. En natuurlijk het geweldige drum intermezzo van “animal Andy”. En dat alles keurig ondersteund door de backing vocals Heike Verheaghe en Vital Barbarotta.

Ondertussen worden wij als oververhitte fotografen nog voorzien van een welverdiende “koude douche”, aangeboden door Hellen. Maar het mag de pret niet drukken. En mocht de band zich zorgen maken dat Hellen ooit haar stem kwijt zou zijn, geen probleem, dochterlief zingt zo alle nummers van buiten mee. Dus back-up is keurig geregeld. Mooi is het dat Rex na het voorstellen van de band ook de tijd neemt om aller vrijwilligers en mensen die dit mede mogelijk hebben gemaakt bedankt! Klasse want dat wordt nogal eens vergeten.

Aan alles komt een einde. Zo ook aan deze geweldige release party. Rex wil eigenlijk nog vragen of een toegift nodig is. Maar de band kan gewoon blijven staan. Die vraag kent al direct een antwoord. Doen!

Maar dan is het toch echt voorbij. Jammer maar helaas. Gelukkig nog even tijd om na te praten. En ook daar nemen de bandleden ruim de tijd voor. En alles wat ik hoor is positief. Men is unaniem. Hier stand wel wat vanavond. Een jonge getalenteerde band, een brok ervaring en een band die met haar nieuwe album de weg heeft geopend naar nieuw succes. Want dat dit niet onopgemerkt kan blijven moge duidelijk zijn. “Nightqueen” staat als een huis en daar zal men rekening mee moeten houden. Ik kan in ieder geval niet wachten op een volgend optreden.

O ja…..deze geweldige keyboardspeler was deze keer niet onder zijn instrumenten te vinden!