Volgens mij was het ergens in April 2019 dat ik in POPEI Eindhoven kennis mocht maken met een band waarvan ik het bestaan niet kende. Nu gebeurt dat wel vaker maar soms ben je zo’n band ook weer snel vergeten. Maar dat was nu zeker niet het geval. Ik kan me nog herinneren dat het best wel een apart optreden was, beetje speciale muziek en ook een stage-performance die je niet zo heel vaak ziet. Gelukkig was ik in de gelegenheid om wat foto’s te maken van deze band en een van die foto’s heb ik nog vaak bekeken. Ik denk dat deze foto ook precies verteld hoe de sfeer was. Naam van die band ‘Enter The Void’.
Op de foto staat de bassist van toen, Lorenzo.
En eigenlijk is er na dat optreden nog wel contact gebleven, zowel met de zangeres als met Lorenzo. Beiden waren (ja allebei geslaagd ondertussen) student aan de ‘Metal Factory’. Een opleiding die muzikanten opleid voor (vooral) een toekomst in de metal muziek.
De opleiding wordt afgesloten met een examenopdracht die eigenlijk meer een slotoptreden is met de band waarin de student speelt. Dit mag zowel de eigen band zijn als een band gevormd met mede studenten. Maar helaas was het dit jaar niet mogelijk het “live” in de zaal mee te beleven. Gelukkig is er dan nog altijd de livestream, die ik met veel genoegen heb mogen volgen.
Nu niet meer met “Enter The Void” maar met “Caracea”. Een band met pit die mij direct interesseerde. En toen deze band een tijdje later wederom op mijn scherm verscheen, dit maal als een van de ‘The Isolation Sessions’ (Effenaar Eindhoven) was het voor mij tijd om wederom contact te zoeken Lorenzo en hem te vragen naar zijn verhaal achter “Caracea”.
Volgens mij was het ergens in April 2019 dat ik in POPEI Eindhoven kennis mocht maken met een band waarvan ik het bestaan niet kende. Nu gebeurt dat wel vaker maar soms ben je zo’n band ook weer snel vergeten. Maar dat was nu zeker niet het geval. Ik kan me nog herinneren dat het best wel een apart optreden was, beetje speciale muziek en ook een stage-performance die je niet zo heel vaak ziet. Gelukkig was ik in de gelegenheid om wat foto’s te maken van deze band en een van die foto’s heb ik nog vaak bekeken. Ik denk dat deze foto ook precies verteld hoe de sfeer was. Naam van die band ‘Enter The Void’.
Op de foto staat de bassist van toen, Lorenzo.
En eigenlijk is er na dat optreden nog wel contact gebleven, zowel met de zangeres als met Lorenzo. Beiden waren (ja allebei geslaagd ondertussen) student aan de ‘Metal Factory’. Een opleiding die muzikanten opleid voor (vooral) een toekomst in de metal muziek.
De opleiding wordt afgesloten met een examenopdracht die eigenlijk meer een slotoptreden is met de band waarin de student speelt. Dit mag zowel de eigen band zijn als een band gevormd met mede studenten. Maar helaas was het dit jaar niet mogelijk het “live” in de zaal mee te beleven. Gelukkig is er dan nog altijd de livestream, die ik met veel genoegen heb mogen volgen.
Nu niet meer met “Enter The Void” maar met “Caracea”. Een band met pit die mij direct interesseerde. En toen deze band een tijdje later wederom op mijn scherm verscheen, dit maal als een van de ‘The Isolation Sessions’ (Effenaar Eindhoven) was het voor mij tijd om wederom contact te zoeken Lorenzo en hem te vragen naar zijn verhaal achter “Caracea”.
Dit is zijn verhaal:
‘Caracea’ als band is ontstaan uit de restanten van een vorig project genaamd ‘Enter the Void’.
Sommigen van de huidige leden kenden elkaar enkele jaren geleden al, maar we zijn allemaal meer naar elkaar toegegroeid als studenten aan de Metal Factory. Dit geldt voor zowel de oud-leden, als de huidige bezetting.
Het was op deze opleiding dat enkelen van ons als periode-opdracht de band ‘Enter the Void’ zijn begonnen, samen met wat andere klasgenoten.
Dit was een vergelijkbaar maar toch ander beestje, met twee vocalisten (clean en grunt), en twee gitaristen, en qua lyrics de focus op heel andere thematiek.
Na de afronding van de schoolperiode wilden sommigen van ons de band doorzetten, en na de line-up opnieuw compleet te maken zijn we kort doorgegaan als ‘Enter the Void’, en hebben we ook enkele optredens gedaan.
Niet veel later is helaas door tragische omstandigheden de band genoodzaakt geweest te stoppen.
Hierna hebben een paar van de overgebleven leden besloten om het roer om te gooien, en met een aangepaste, intiemere bezetting de band door te zetten en de muziek te gebruiken om onszelf te ‘helen’.
Na het recruteren van een enkele nieuwe vocalist, Dawn Dumez, is de band aan het werk gegaan om alle pijn en ervaringen om te zetten in nieuwe muziek, maar ook het oude werk te eren met nieuwe zang, nieuwe teksten en aangepaste composities.
Tot nu toe hebben we met de band een enkel nummer uitgebracht, maar zijn we al bezig met de volgende losse release, en is er genoeg materiaal geschreven voor daaropvolgende releases.
Na deze releases volgen er meer plannen; grootser maar ook intiemer. We willen ons richten op het vieren van creativiteit en individualiteit in de band, maar ook daarbuiten.
We doen dit namelijk niet meer alleen voor onszelf. We doen dit om contact te leggen met mensen, tussen mensen, en om ze zo hopelijk vooruit te helpen.
Dat is ‘Caracea’.
ONS NIEUWS MUSIC 
Geef een reactie