Dingen gaan zoals ze gaan en je weet vooraf natuurlijk nooit hoe dingen gaan lopen. Neem nu het verhaal over Dim Crimson. Een band uit het oosten van ons land. Een paar jaar geleden voor mij nog een van de vele bands die hard aan het werk waren om hun muziek, zoals dat zo mooi heet, “aan de man te brengen”. Maar de manier waarop sprak me wel erg aan. De band vroeg middels een enquête wat men vond van hun muziek en wat er eventueel nog aan te verbeteren was. Prima manier om contact te maken en mensen te interesseren voor je muziek. Want om een oordeel te kunnen geven moet je natuurlijk eerst wel naar de muziek luisteren.
En dat heb ik gedaan. Op zondag 14 april 2019 stond de band op een van de podia tijdens de Hulsbeekdag. Een soort van sociaal culturele markt op landgoed “De Hulsbeek” in Oldenzaal. Voor mij dus de ideale gelegenheid om de band echt aan het werk te zien en te horen. En de band maakt daar gelijk indruk. De band speelt vooral eigen nummers en met een set van 10 nummers is het niet moeilijk een eerste oordeel te vellen. De band speelt vooral symfonische metal maar met een flinke vleug power. En wat ik me dan natuurlijk nog niet besef dat ik eigenlijk de primeur heb daar de nummers live te horen die nu te vinden zijn op het eerste EP ‘The Prey’.
Gelukkig is het contact met de band gebleven. En ik merk dat de band behoorlijk aan de weg blijft timmeren. En zo komt er dan toch een plan voor een eerste EP. En omdat het vandaag de dag niet meer vanzelfsprekend is dat je zomaar maar even een album kan opnemen komt er crowdfunding campagne om het nodige geld bijeen te krijgen. En dat het de band echt wel gegund wordt blijkt uit het feit dat het benodigde bedrag (en zelfs meer) al snel wordt gehaald. Dus de opnames kunnen beginnen.
Maar zoals we ondertussen weten gaat niets dit jaar zoals we het hebben gepland. Ook Dim Crimson krijgt te maken met de gevolgen van het corona virus. De opnames moeten aangepast plaatsvinden en dan is er natuurlijk de vraag van wanneer uitbrengen. Maar gelukkig is het allemaal gelukt en kunnen we nu genieten van ‘The Prey’.
Het album bevat een viertaal nummers. En de nummers zijn met zorg gekozen. Deze vier nummers laten je namelijk precies horen waartoe de band in staat is en geeft ook de (muzikale) grenzen aan waarbinnen de band zich beweegt. Van stevige power- tot ingetogen symfonische metal. En dat maakt het album tot een voltreffer. Een voltreffer met toch wel een puntje van “kritiek”. Jammer dat er maar vier nummer te bewonderen zijn.
Luisterend naar de EP valt me wel direct op dat de band ook duidelijk gegroeid is. Nu is een album natuurlijk geen liveoptreden buiten maar de band klinkt meer volwassen. Muzikaal zit het prima in elkaar en de dynamiek tussen instrumenten en zang is uitstekend. Het is een volwassen product dat met veel zorg en oog voor detail is uitgevoerd.
De EP start met het titelnummer ‘The Prey’. Een mooie start van dit album waarin de band gelijk laat horen wat het in de mars heeft. Een rustige start opwerkend naar een prima climax en dan vervolgens weer in alle rust eindigend. Met veel gevoel gezongen en muzikaal gezien zeker een ijzersterke start van het album.
Vervolgens ‘Dissolution’, voor mij het beste nummer maar dat heeft puur te maken met mijn muzikale voorkeur. Maar misschien heeft het ook wel te maken met het feit dat dit nummer al eerder beschikbaar was en ik het wat meer heb beluisterd. Ik denk ook dat hier de bezetting met twee gitaren, drums en bas hun nut bewijzen. Met de fantastische stem van Tamara klinkt dit super en doet dit nummer me denken aan Within Temptation. Die stem doet het overigens ook fantastisch in het wat rustigere nummer ‘Falling Apart’.
Het album wordt afgesloten met het wat “zwaarder” klinkende ‘The Devil’s Got A Hold On Me’. En hiermee laat Dim Crimson zien en horen van meerdere markten thuis te zijn en een breed scala binnen de symfonische metal prima te beheersen.
‘The Prey’ is een prima debuut van deze band. Een band die hiermee bewijst flink aan de weg te timmeren en ook niet bang is voor nieuwe uitdagingen. Een band waar ik hoge verwachtingen van heb. Ik denk dat dit slechts een begin is en we nog zeker van ze gaan horen. En wat ik echt hoop is dat het komende jaar weer in de gelegenheid zijn om de podia te betreden. Want dit is een band die je zeker live moet zien en horen.
Helaas is het album nu pas uit want het zou prima passen bij de afgelopen kerstperiode. Een album dat warmte brengt in deze toch wel kille periode. Maar aan de andere kant is dit ook een prima begin van een hopelijk fantastisch muzikaal jaar. In ieder geval heeft Dim Crimsom hiervoor vast de toon gezet.
Het album is te vinden op Spotify, ITunes en Apple Music.
Tracklist:
- The Prey
- Dissolution
- Falling Apart
- The Devil’s Got a Hold On Me
Dim Crimsom is:
Tamara Bouwhuis: vocals
Bert Terpstra: guitar
Jeroen Terpstra: guitar
Serafym Kravchenko: bass
Huub Slots: drums
ONS NIEUWS MUSIC 
Geef een reactie