Light By The Sea Live in de Pul en MEZZ

Daar waar sommige bands kiezen voor enkel een release show heeft Light By The Sea gekozen voor een heuse tour om hun debuutalbum Only Death Makes Icons aan het publiek te presenteren. En ik ben in de gelukkige gelegenheid om twee van deze shows bij te wonen. En dat is speciaal, zeker na een pauze van ongeveer anderhalf jaar. Want zo lang is het ondertussen alweer geleden dat ik een echt live concert kan bijwonen. Want wees eerlijk, een concert beleef je pas echt wanneer je gewoon lekker kan staan.

De Pul

De eerste van de twee vindt plaats bij de Pul in Uden. En waar kan ik beter beginnen. Op de eerste plaats omdat dit een prima locatie is waar je altijd welkom bent en het ook altijd tot in de puntjes is verzorgd. Ik kom er graag. En op de tweede plaats is het altijd fijn om dicht bij huis een concert bij te wonen op de dag dat Nederland wederom een nieuw filerecord weet neer te zetten.

Bij aankomst is het al lekker druk. Want op deze avond staat er ook een optreden gepland van de nieuwe band van Cesar Zuiderwijk, Sloper. Maar dat is misschien voor een andere keer. Nu ben ik hier voor Light By The Sea.

Het is even wennen, corona check, legitimatie en je ticket scannen. Ik ben wat te vroeg maar het is bij de Pul dus mag ik binnen wachten. En na lange tijd zie ik dan ook weer mijn concert maatje, de andere helft van het illustere duo de Swinging Camera’s. Voor mij het signaal dat alles weer “normaal” is.

Het optreden vindt plaats in de kleine zaal. En bij binnenkomst schrik ik toch wel. Op het podium is het een wirwar van instrumenten en kabels. Hoe kan hier nu ooit een band nog passen? Nu mogen wij als publiek weer gewoon bewegen maar zijn de bands volgens mij veroordeeld tot stilstaan op het podium. We gaan het zien.

VitaminB12

Het is wat lastig om nu precies te vertellen in welke categorie je deze band moet indelen. En misschien is dat ook iets wat ze niet willen. De band heeft een seventies uitstraling en ook muzikaal is er zeker een connectie te ontdekken met deze periode. Je kan je nu natuurlijk afvragen waar ik die zogenaamde wijsheid vandaan heb. Maar ik ben van een generatie die deze muziek wel kan herkennen, ik ben er zo’n beetje mee opgegroeid. En de bandleden doen in hun outfits ook wel denken aan deze periode.

Denk aan bands als Jefferson Airplane, Pink Floyd etc. en je hebt een beetje een indruk. Het is vooral vrolijk en dat ligt voor een heel groot deel ook aan de bandleden. Met een enorm enthousiasme brengen zij hun nummers. En met in het achterhoofd het wat krappe podium is het bonte verzameling. Maar muzikaal is het prima te pruimen.

De oorspronkelijke formatie van drie is ondertussen uitgebreid tot zes. Behalve gitaar, bas en drums heeft de band nu ook twee zangeressen en een toetsenist. En dat is zeker een welkome aanvulling.

VitaminB12 is een prima band en zet een prima optreden neer. Zeker de moeite waard om nog eens een keer te gaan bekijken en beluisteren.

Light By The Sea

Na een vliegensvlugge soort van ‘herstel actie’ wordt het podium in gereedheid gebracht voor Light By The Sea. Ik ben gespannen omdat ik erg benieuwd ben hoe de songs van het album Only Death Makes Icons live zullen klinken. Het album zelf heb ik al een aantal keren kunnen beluisteren maar live is toch even wat anders. Laat ze maar snel beginnen.

En dat doen ze dan ook. Gestart wordt het wondermooie A Transition In Time. Een prima opwarmer voor wat ons nog te wachten staat. Het is mij direct duidelijk dat het live ook wel goed zit. Met heel veel expressie weet de band de tracks van het nieuwe album aan het publiek te tonen. Er zit passie en vuur in het optreden. Tussen de nummers door weet Anna ons mee te nemen in wat achtergronden van de songs. Het is dus niet zomaar een verzameling van liedjes maar een mooie muzikale reis. Alle songs van hert album passeren de revue.

Op het einde wordt het helaas nog wat rumoerig in de zaal. Het andere concert is wat eerder afgelopen en de deuren tussen de beide zalen worden geopend zodat men ook hier nog even kan komen kijken. Maar niet iedereen is geïnteresseerd.

Hoogtepunten zijn zeker Eleanor en Little Jeane. Maar het slotakkoord Were Have The Dandies Gone is memorabel. Met een indrukwekkende drumsolo van Stephen van Dolder start dit nummer en vormt een ware super afsluiting van een dito avond.

Light By The Sea heeft laten zien en horen van absolute topklasse te zijn. Van deze band gaan we nog veel horen. Hulde aan Eszter Anna Baumann, Davy Knobel, Jurriaan Kurpershoek, Stephen van Dolder en Dylan van der Grift.

MEZZ

Op zondag 24 oktober start dan voor mij de 2^e etappe. Dit keer reis ik af naar Breda waar in de MEZZ de officiële release party is van het album Only Death Makes Icons. En daar wil (nee moet) ik bij zijn. Weer lekker op tijd op pas en ben ik tweede in de rij. Want mijn maat is al aanwezig. Gezellig even bijkletsen weer in het mooie Breda.

Binnengekomen krijg ik even de schrik van mijn leven. Dan ineens blijkt dat mijn kinderen gelijk hebben en dat ik eigenlijk te oud wordt voor dit soort dingen. Wanneer ik mijn camera wil pakken merk ik tot mijn grote schrik dat die nog thuis staan. Ik heb niet mijn cameratas bij maar mij werktas. Een goed begin dus.

Nu ben ik niet belangrijk en gaat het om de muziek. Foto’s van de deze avond krijg ik gelukkig van mijn maat (super bedankt Anrico!). Ik kan me dus volledig concentreren op de muziek.

Ondertussen loopt de zaal lekker vol. Veel goede bekenden van de bands en ook andere belangstellende zorgen voor een gezellige sfeer.

Awash

De avond wordt geopend door Awash, een band die melodische gitaarpop brengt. Het is een openbaring. Normaliter zal ik niet direct kiezen voor deze muziek maar ik moet zeggen dat de band wel indruk maakt. Het is vooral de stem van Geert van der Burg die de zaal ademloos doet luisteren. Van zacht tot aan het schorre toe maar met een enorme kracht en impact. Dit is waar je een zaal mee plat krijgt. Met een song speciaal voor zijn zoontje, Mercy, en een voor zijn vader The Calling steelt Geert de harten van het publiek. Maar doet dat wel samen met de rest van de band.

Only Death Makes Icons

En dan is het zo ver! Het album van Light By The Sea wordt nu officieel aan het publiek gepresenteerd. En dat is natuurlijk heel speciaal wanneer er familie en vrienden in de zaal aanwezig zijn.

En wederom laat de band zien waar men toe in staat is. Opnieuw zet men in 1 adem het complete album neer. Geen pauze of even rust. Men zit in een flow die niet te stoppen is. En dat slaat ook over op het publiek dat enthousiast reageert na ieder nummer.

Zelf heb ik nu meer tijd om gewoon weer eens lekker te luisteren zonder altijd maar te moeten wachten op het juiste moment om de camera te bedienen. En zo dringt de muziek ook veel meer door dan afgelopen vrijdag. En ik zie ook meer op het podium, maar dat kan ook zijn dat men nu wat meer ruimte heeft. En deze band heeft ruimte nodig op het podium. Men zit vol energie en dat moet er toch uit.

Mooi is dat ook Eddy Bopp deze avond aanwezig is. De producer van het album en daar zelf ook op te horen. Samen met de band kan hij trots zijn op wat hier staat.

Helaas direct na het laatste nummer snel naar mijn auto. Morgenvroeg om kwart over vier is er weer wat anders dat de aandacht nodig heeft, iets dat werk heet. En wat voor mij zo belangrijk blijkt te zijn dat ik het zelfs meeneem naar een concert. En dat is iets wat ik dan nog geleerd heb van deze avond.

Controleer altijd je spullen voordat je gaat.

Speciale dank aan Anrico v/d Linden voor het beschikbaar stellen van de foto’s.