Je fiets er jarenlang gewoon langs en je vraagt je eigenlijk nooit af hoe zal het er daar uitzien. Dat is mij dus al jaren overkomen wanneer ik langs landgoed De Grote Beek fietste. Tot ik op een gegeven moment iets zag staan van “Grote Beek Pop”. En dan is er, als muziekliefhebber, ineens interesse.
Wat meer onderzoek doet mij beseffen dat het al de 10e editie is van dit festival. Dus al 9 edities gemist (en daar heb ik nu oprecht spijt van).
Een editie met een gouden randje.
Dus op zondag 7 augustus is het weer zo ver. De 10e editie waar men 2 jaar op heeft moeten wachten. Maar deze 10e editie heeft wel een mooi “gouden randje” als ik kijk naar het prachtige weer dat ons vandaag zal verwennen. En samen met de prima line-up zijn alle ingrediënten aanwezig voor een heel mooie middag.
Nu heb ik al veel festivals mogen bezoeken en ben dus ook best wel wat gewent. Maar toch is dit wel heel speciaal. Laat ik maar beginnen met het feit dat dit festival gewoon gratis is. Verder is het niet alleen muziek wat de klok slaat. Het is echt een familiefestival met verschillende activiteiten, voor jong en voor oud. Om maar eens wat te noemen, een klimtoren, schminken, een platenbeurs en leuke (vintage) shirts. En ook voor de inwendige mens is prima gezorgd en ook nog eens tegen prijzen die je nergens meer tegenkomt tegenwoordig. En vanwege de warmte is er zelfs voor verkoeling gezorgd. Op een 2-tal plaatsen kan men verkoeling vinden door lekker even onder een vernevelaar te gaan staan. Ik heb zelfs een zwembad gesignaleerd op het terrein.
Anders dan anders? Of gewoon een leuk familiefestival?
Wat maakt dan dat dit familiefestival anders is dan hetgeen ik gewend ben. Op de eerste plaats is het volledig alcoholvrij. En zoals ik al zei, entree en parkeren ook volledig gratis, Maar het meest mooie aan dit festival vind ik toch wel dat het door GGZE georganiseerd wordt om, o.a., cliënten op een laagdrempelige manier een culturele activiteit te bieden en om de integratie van mensen met een psychische aandoening in de samenleving te bevorderen.
Trots op de vrijwilligers!
Cliënten maken het festival zelf mede mogelijk door mee te werken aan de voorbereiding of zich in te zetten als vrijwilliger op de dag van het festival zelf. En ik kan zeggen dat het festival trots kan en mag zijn op zijn vrijwilligers. Samen met een team van super fanatieke mensen hebben zij hier echt iets moois neergezet. Ik zie (in tegenstelling tot veel andere festivals) overal vrolijke vrijwilligers die je een warm gevoel geven, je voelt je hier eigenlijk gelijk thuis. En dat is volgens mij ook de bedoeling van dit festival.
En dan de muziek!
Was er dan ook nog muziek? Je natuurlijk! Het festival kent een prima line-up met een mooie mix van verschillende muziekstijlen. En met een line-up bestaande uit lokale, regionale, nationale en zelfs een internationale band is er voor eenieder wel wat leuks te beluisteren. En wat is er mooier dan misschien gewoon iets nieuws te ontdekken.
Laten we maar eens zien wat het festival ons muzikaal te bieden heeft. Men heeft twee podia dus zijn we continue verzekerd van muziek. Gewoon een kwestie van even naar links en dan weer naar rechts (zelfs daar heeft iemand ooit succes mee gehad).
Eigen talent gevolgd door een tributeband.
Wat moet het lang wachten geweest zijn voor de eerste artiesten die op het podium verschijnen. In 2019 winnaar worden van GGZE got talent, met als prijs een optreden op dit festival en dan vanwege corona twee jaar moeten wachten. Maar het wachten zit er nu eindelijk op en kan men gas geven. En wat is dit een superleuke manier om dit festival te openen. Vol overgave geven de drie heren een prima show weg. In het begin nog wat zenuwachtig maar dat is snel verdwenen. En na een half uur is een welverdiend applaus hier dan ook meer dan op zijn plaats. Het publiek is opgewarmd (niet alleen door het zonnetje) en we mogen naar links.
WOMAN is de volgende band die al klaar staat om gas te geven. The Anouk Tribute, iets wat mijn interesse wel heeft. De muziek van Anouk is leuk, veelzijdig maar ook niet altijd het meest makkelijk. De zangeres heeft een heel eigen geluid en dat is vaak lastig te benaderen. Maar deze band heeft daar absoluut geen moeite mee. Zangeres Deanne Huigen weet met haar stem en performance een prima “Anouk” neer te zetten. Hierbij gesteund door haar band die muzikaal ook helemaal niets laat liggen en zorgt voor een prima show. Ik, en velen met mij, kunnen dit wel waarderen! Dit is in ieder geval niet de laatste keer dat ik deze band ga horen. En neem van mij aan dat we er allemaal nog van gaan horen.
Op het laatste moment.
Soms is het best nog ff puzzelen om het programma voor elkaar te krijgen. Zeker wanneer je op het laatste moment nog op zoek moet naar omdat er afzeggingen zijn. Gelukkig weet de organisatie, met behulp van o.a. sociale media, toch nog snel vervanging te regelen. Zo staat daar ineens een jongedame op het podium die ons prima weet te vermaken met het zingen van een aantal lekker populaire songs.
En dan is er opeens de band met de mooiste naam die ik ooit heb gehoord, Prima Potlood. Zoals ze zelf zeggen een alternatieve hard punk grunge rock coverband. Met een dergelijke omschrijving is het wel ff afwachten wat het nu gaat worden. Maar als ik op het podium vier keurige, ik het meest wit geklede, fanatieke kerels zie staan maakt het mij niet zoveel meer uit wat voor muziek ze maken. Ik denk dat het gewoon lekker gaat klinken. En mijn gevoel laat me niet in de steek. Met heel overgave brengt deze bands hun nummers. Klinkt lekker en mooi om te zien en horen dat we dit talent hebben. Lekker blijven spelen mannen! Komt wel goed met jullie.
Handkerchief en Miriam
Op het hoofdpodium is Handkerchief de volgende band die zijn opwachting maakt. Het is even heel goed kijken wat er allemaal op het podium verschijnt. Dit collectief van muzikanten en componisten zoals ze zichzelf noemen heeft een hoeveelheid aan verschillende instrumenten meegebracht wat de veelzijdigheid van deze band aangeeft. Het is een mix van rock, rock ’n roll en blues, maar waar de band wel een eigen saus overheen weet te gooien. Energiek, afwisselend en constant in contact met het publiek. Dat hier een ervaren band op het podium staat hoef ik verder niet uit te leggen. Eigenlijk gaat het vanzelf is men gewoon prima op elkaar ingespeeld. En ook logisch als je kijkt naar de agenda van deze band. Mooi dat ze ook nog een prijs hadden voor degene die het beste wilde en kon meezingen. De prijs wordt dan ook volkomen terecht gewonnen door de dame Met de superman cape.
Dan is het de beurt aan Miriam. Zij gooit het weer over een ander boeg. Met een aantal lekker bekende nummers weet zij het publiek lekker te laten meezingen. Gewoon weer eens even lekker losgaan met z’n allen. En het publiek dat inmiddels in grote getalen aanwezig is kan dit wel waarderen. Zeker als ze ook nog Leon op het podium verzoekt om samen met haar te zingen. En als “beloning” trakteert Leon ons nog op een rondje Johnny Cash.
Toontje Lager
Een band die eigenlijk geen verdere introductie nodig heeft. Een van de producten uit de tijd dat nederpop super hot was. Met bands als Doe Maar, Het Goede Doel, Frank Boeijen band stond ook Toontje Lager regelmatig genoteerd in de verschillende hitlijsten. Met hits die ook deze middag de revue passeren. Met nummers als Net Als In de Film, Lente in Twente, Ben Jij Ook Zo Bang, Zoveel Te Doen en natuurlijk Stiekem Gedanst weet men zonder enige moeite het publiek in beweging te krijgen. Ik vraag me dan af hoeveel keer men deze nummers al heeft gespeeld en het toch weer weet op te brengen het met zoveel elan te brengen. Want ook al zijn de heren wat ouder geworden, men speelt nog met hetzelfde plezier als in de jaren 80.
Van oud naar nu met Vendetta Drive
De progressieve Blues rock van deze band pakt eigenlijk meteen. Met een echt Hammondorgel binnen de gelederen doet de band soms even denken aan het vroege Deep Purple. Waarmee overigens elke andere vergelijking met deze band ophoudt te bestaan. Vendetta Drive heeft een heel eigen sound. Met net een eerste album op zak werkt deze band zich al aardig op in de Nederlandse blues scene. Want behalve Grote Beek Pop staat er later op de dag nog een optreden gepland. Al met al een prima band die ook weer duidelijk maakt dat we in Nederland barsten van het talent.
Een lekkere bak herrie.
Een lekkere bak herrie komt eraan werd mij gezegd. En dan ben ik natuurlijk direct in stelling te brengen. Want herrie komt voor mij uit o.a. een boorhamer of een baby die honger heeft, maar zelden van een band. Dus laat maar komen Alabaster. En dat doen zo dan ook. Voor sommige toeschouwers is het even schrikken. Maar na een paar uurtjes lekker in de zon te hebben gezeten is het nu tijd om weer goed wakker te worden. A real loud sludgy, doomy stoner band en daarmee is geen woord te veel gezegd. Vol overgave geeft deze drie mans formatie (eigenlijk twee man en een vrouw) een gave show weg. Voor passie en vuur waarbij de gitarist je aankijkt of hij je wil opvreten. Maar dat wordt prima gecompenseerd door de goedlachse dame achter de drums. Wel jammer dat soms de vocals wat wegvallen door het harde geluid. Maar het maakt er het optreden niet minder om.
Wild Romance, een mooie afsluiter
Aan alles komt (helaas) een einde. Zo ook aan deze 10 editie van Grote Beek Pop. Maar voordat het zo ver is staat er nog een prima band op het podium, Wild Romance. En wie aan Wild Romance denkt aan Saturday Night en Never Be Clever. Rokerige zalen en een top notering in de Amerikaanse top 100. En mocht je denken dat de band niet meer de band is van toen dan heb je het volkomen mis. De band staat nog steeds als een huis en is live echt een topattractie. Natuurlijk is er niet meer het excentrieke stemgeluid van Herman maar daarmee is dan ook elk ander vergelijk teniet gedaan. Van een begeleidingsband naar een top act. En het nog aanwezige publiek geniet dan ook met volle teugen. Wat is er mooier dan op een vroege zondagavond, met de zon in je rug, kunnen genieten van zoiets gaafs als Wild Romance. Herinneringen aan vervlogen tijden komen weer terug. En met deze gedachten is het goed om weer huiswaarts te keren.
Op naar de 11e editie
Met heel veel plezier kijk ik terug op deze mooie zondag. Genoten van prima muziek, een fijn publiek en een geweldige organisatie. Maar ook met het gevoel van dit heb ik dus 9 jaar lang over het hoofd gezien. Iets wat me niet meer gaat gebeuren. Ik, en ik denk velen met mij, kijken alweer uit naar de volgende editie van Grote Beek Pop.
ONS NIEUWS MUSIC 
Geef een reactie