Op donderdag 23 november is het Klokgebouw op Strijp-S in Eindhoven de thuishaven voor The Pretty Reckless en Stone Sour. En Artiesten Nieuws was er bij!
Klokgebouw
Het Klokgebouw op Strijp-s in Eindhoven is eigenlijk een oude fabriekshal. Niks geen luxe zoals we dat tegenwoordig kennen van de poppodia in Nederland. Gewoon een betonnen vloer, kale wanden en een hoog plafond. Het is donker, koud en kil.
Maar voor sommige acts is dit wel de perfecte omgeving omdat hun muziek hier prima past. En voor vanavond is dat zeker het geval. Twee bands die zich uitstekend thuis zullen voelen in deze hal. Zij hebben geen echte luxe nodig. Zij maken puur muziek die niet ondersteund hoeft te worden door perfecte lichtshows en/of andere visuele ondersteuning. Zij maken muziek die je gewoon “puur” moet horen. The Pretty Reckless en Stone Sour maken muziek die recht uit het hart komt en dat komt prima tot zijn recht in het Klokgebouw.
The Pretty Reckless
Deze Amerikaanse 4-mans formatie is opgericht in 2009. Opvallende verschijning is zangeres Taylor Monsen (bekend van Gossip Girls). De band staat brengt vooral nummers met erg opvallend zware en donkere teksten. Titels als “Oh my god”, “Make me wanna die”, “Going to hell”en “Take me down”laten weinig aan de verbeelding over. Maar het past bij deze band en de nummers klinken prima.
Ook het publiek vind het allemaal prima en zingt de meeste nummers volop mee. De nummers zijn erg divers en hoewel de band te boek staat als heavy metal en alternative rock kan ik me voorstellen dat hier misschien funky metal meer op zijn plaats zou zijn (mocht dit bestaan). Het heeft echt iets aparts. En in sommige nummers hoor je ook wel de invloeden van andere bands terug. Zo denk ik soms iets te horen van Lou Reed maar ook van de Stones. Het is een prettige afwisseling van stijlen. Maar altijd wel die donkere ondertoon.
The Pretty Reckless zetten gewoon een gave performance neer. Het is de perfecte band om samen met Stone Sour in deze omgeving te laten optreden.
Stone Sour
Deze band werd al in 1992 opgericht door Joel Ekman en Corey Taylor. Ze zijn voor het eerst in lange tijd weer in Nederland. Dit optreden maakt deel uit van hun Europese tour “Hydrograd”, de titel van het laatste album.
Stone Sour is onomstotelijk Corey Taylor. Deze frontman is echt wel het “visitekaartje” van deze band. Hij weet feilloos het publiek te bespelen. Hij weet dat het publiek er zeker ook voor hem is en maakt daar gebruik van. Altijd in contact met het publiek. Maar als je het door een andere bril bekijkt is het soms ook wel erg clichématig. Vraagt vaak hetzelfde en gebruikt “fuck” als een soort stopwoord. Ook 3 x een confetti geweer gebruiken is wel wat afgezaagd. Ook gooit hij wel heel vaak water en flesjes in het publiek. Maar laten we ook niet vergeten dat het publiek het allemaal prachtig vind en daar gaat het toch om. Overigens blijkt later dat het veelvuldig gebruik van water wel een reden heeft.
Maar laten we vooral niet vergeten dat Stone Sour ook gewoon hier is om muziek te maken. En dat doen ze. Het is een feestje om deze ras muziekanten bezig de zien en te horen. Het gaat allemaal gesmeerd en 17-tal nummers worden in een vlot tempo aan het publiek gepresenteerd. Tijdens het optreden blijkt dat de band een mooie mix heeft uitgezocht om hier te spelen. Van snoeiharde metal tot mooie rustige nummers.
Het begint met 2 nummers van het album “Hydrograd”, te weten “Taipei Person/Allah Tea” en “Knievel has Landed”. Natuurlijk zijn er meer nummers van dit album, “Song #3” (prachtig gezongen door Corey), “Roses Red Violent Blue (This song is Dumb& so am I)”en natuurlijk “Fabuless” waarmee het optreden wordt afgesloten.
En verder is een tocht langs de andere albums die de band ooit heeft uitgebracht. Ook het eerste album wordt niet vergeten. Met de nummers “Cold Reader” en “Get Insite” gaat de groep terug naar waar het ooit begon.
Het eerste deel van het optreden wordt afgesloten met het prachtige nummer “Trough Glass”. En hier kan men horen dat Corey moeite heeft met zijn stem. Hij gaf halverwege het concert aan wat ziek te zijn en problemen had met een wat schorre keel. Vandaar ook het veelvuldig naar de zijkant gaan om wat te drinken. Maar zo aan het einde van het optreden merk je dat hij er meer last van krijgt. Je ziet hem ook regelmatig naar zijn keel grijpen. En bij een nummer als “Trough Glass” kan je het goed merken. Maar hij maakt het keurig af.
Na dit nummer is het niet lang wachten op de toegift. Eigenlijk direct is de band weer terug op het podium en brengt nog 3 nummers. Om 22.45 uur is het dan voorbij. Het publiek is razend enthousiast. En terecht. Men heeft 2 prima bands gezien en gehoord die zich voor 110% hebben gegeven en dat in deze hiervoor uitermate geschikte omgeving.
De samenvatting kan in 1 woord: GEWELDIG!!
Geef een reactie